Laos by bus.
Door: webmaster
18 November 2008 | Laos, Vangviang
Heeey zijn we weer.
We zijn drie dagen terug s'ochtends om 6.30 in een mini-busje gestapt. Op naar Dong ha! Daar overgeheveld in een ander mini-busje , alleen wel een local one(want dat scheelde wel 2dollar per persoon dus!!). Lekker volgepropt toch nog redelijk comfi op naar de grens. Uitgestapt rugzak opgeslingerd en de kilometer of 2? gelopen over de grens. Visum gekocht en weer in een andere bus..
Goed , om een uur of 17:00 kwamen we aan in Savannakhet, aangezien we en strak schema hadden snel een kamertje geregeld voor 1 nacht ff eten en slapen en smorgens voor dag en dauw weer de bus in.
Ditmaal voor een 9 uur durende rit volgepropt gezellig naar het zuiden..
Net als je denkt, ppffiieew we zitten vol dus karren met die handel, stopt de bus.. wauw iemand eruit das comfi iets meer beenruimte......... nope dan stappen er nog drie in met zoveel bagage daar kan je wel 2 jaar mee vooruit . en maar proppen en maar proppen.!!!!! kippen op het dak alles in het gangpad, mensen, eten, alles kan mee.... en toen kregen we een aanrijding met een koe...
Het dominoeffect was ontzettend grappig om te zien, na een kort herstel ... iedereen zit weer??
gewoon verder rijden..how bizar!!!!
Aangekomen in Paksong wederom de rugzak opgeslingerd en een guesthouse echt in de middle of knowhere gevonden..een nacht geboekt en daar in het stikdonker omringd door alleen maar locals en natuur heerlijk gerelaxed samen met 2 franse dames..
volgende ochtend op de localmarket een breakfast gescoord en op naar de watervallen..
Deze helden hebben de afdaling niet gemaakt, want ik denk dat we dan dit verhaal uit het zkh hadden moeten schrijven... tjeeeeeezzzzzz glad man..en dan met je bergschoenen nog blij dat ik glij... no thank you....
Dus bergopwaarts op naar de great coffee....
De volgende waterval was op 2 km loopafstand, dus wij dachten.. eitje!!!nou de 2 km bleken er 5 en de 1 km richting waterval van de weg af hebben we niet eens meer uitgeprbeerd... Op naar ons guesthouse, want we wilden de nachtbus scoren..
Aan de weg gaan staan.......en maar wachten...... lopend .....wachtend.....jahaaa we gaan liften ....duimpje omhoog.. bingo.. in een klein krakkemikkig overbeladen truckje pasten wij mooi voorin..whoehoe!!!!
en en en da was gewoon gratis... da geloof je nie!!!!echt waar, was geen grapje....hahaha
Vanuit de lift richting Songthieauw (ofzo) backpack op het dak en op naar Pakse!!! wederom was het een uitdaging om zoveel mogelijk mensen en koffiebonen en rijst enz in een autotje te proppen.. ggrrrrrrrrrrrrrr das nooit grappig..
De eelt zit nu werkelijk overal, hahaha..
Aangekomen op the busstation een ticket voor de nightbus gescoord, voor een superprijsje.. (was ons ingefluisterd door een local...) een bedje in de bus.
Hup ff snel een soupje scoren..... noodlesoup....nou!!!!! ik kweenie hoor, maar zelfs met een liter maggi was ie nog steeds ranzig.. bleggggggggg.
Oke betalen en wegwezen... ietsje verderop zit volgend de lonely een koffietentje... mmmmiiiieeuuuuuuwwwhnnnn zo neergeploft en een overheerlijke prachtig fantischtisch lekkere koffieshake... wauw die maakt alles weer goed..
nog ff snel een pizza naar binnen gepropt en klaar voor de 11 uur durende trip naar Vientiane..
De bus was echt een pimp my bus waar je u tegen zegt.. overal gordijntjes een prachtige bed (hysterisch!!) en eten en water gratis... it's amazing.........dus niet..wat een armoe!! geen oog dicht gedaan en enorm gebroken met overal pijn de bus uitgevallen..we moeten d'r vanaf!!.
Rugzak weer op en op naar de volgende bus..3.5 uur naar Vang vieng. We zijn aangekomen en hebben wederom km gemaakt in de brandende bloedhete zweetopwekkende bal die aan de hemel staat..we hadden er de kracht ne meer voor!! maaarrrrrr........................................ons guesthouse is prachtig.. Joe de ierse eigenaar is hysterisch, het eten is super.. en de omgeving is onbeschrijflijk mooi....Dus de afgelopen busreizen zijn we weer vergeten en we gaan een paar dagen heerlijk genieten van deze omgeving.
dikke knuffels voor iedereen..
take care.. liefs ons..
We zijn drie dagen terug s'ochtends om 6.30 in een mini-busje gestapt. Op naar Dong ha! Daar overgeheveld in een ander mini-busje , alleen wel een local one(want dat scheelde wel 2dollar per persoon dus!!). Lekker volgepropt toch nog redelijk comfi op naar de grens. Uitgestapt rugzak opgeslingerd en de kilometer of 2? gelopen over de grens. Visum gekocht en weer in een andere bus..
Goed , om een uur of 17:00 kwamen we aan in Savannakhet, aangezien we en strak schema hadden snel een kamertje geregeld voor 1 nacht ff eten en slapen en smorgens voor dag en dauw weer de bus in.
Ditmaal voor een 9 uur durende rit volgepropt gezellig naar het zuiden..
Net als je denkt, ppffiieew we zitten vol dus karren met die handel, stopt de bus.. wauw iemand eruit das comfi iets meer beenruimte......... nope dan stappen er nog drie in met zoveel bagage daar kan je wel 2 jaar mee vooruit . en maar proppen en maar proppen.!!!!! kippen op het dak alles in het gangpad, mensen, eten, alles kan mee.... en toen kregen we een aanrijding met een koe...
Het dominoeffect was ontzettend grappig om te zien, na een kort herstel ... iedereen zit weer??
gewoon verder rijden..how bizar!!!!
Aangekomen in Paksong wederom de rugzak opgeslingerd en een guesthouse echt in de middle of knowhere gevonden..een nacht geboekt en daar in het stikdonker omringd door alleen maar locals en natuur heerlijk gerelaxed samen met 2 franse dames..
volgende ochtend op de localmarket een breakfast gescoord en op naar de watervallen..
Deze helden hebben de afdaling niet gemaakt, want ik denk dat we dan dit verhaal uit het zkh hadden moeten schrijven... tjeeeeeezzzzzz glad man..en dan met je bergschoenen nog blij dat ik glij... no thank you....
Dus bergopwaarts op naar de great coffee....
De volgende waterval was op 2 km loopafstand, dus wij dachten.. eitje!!!nou de 2 km bleken er 5 en de 1 km richting waterval van de weg af hebben we niet eens meer uitgeprbeerd... Op naar ons guesthouse, want we wilden de nachtbus scoren..
Aan de weg gaan staan.......en maar wachten...... lopend .....wachtend.....jahaaa we gaan liften ....duimpje omhoog.. bingo.. in een klein krakkemikkig overbeladen truckje pasten wij mooi voorin..whoehoe!!!!
en en en da was gewoon gratis... da geloof je nie!!!!echt waar, was geen grapje....hahaha
Vanuit de lift richting Songthieauw (ofzo) backpack op het dak en op naar Pakse!!! wederom was het een uitdaging om zoveel mogelijk mensen en koffiebonen en rijst enz in een autotje te proppen.. ggrrrrrrrrrrrrrr das nooit grappig..
De eelt zit nu werkelijk overal, hahaha..
Aangekomen op the busstation een ticket voor de nightbus gescoord, voor een superprijsje.. (was ons ingefluisterd door een local...) een bedje in de bus.
Hup ff snel een soupje scoren..... noodlesoup....nou!!!!! ik kweenie hoor, maar zelfs met een liter maggi was ie nog steeds ranzig.. bleggggggggg.
Oke betalen en wegwezen... ietsje verderop zit volgend de lonely een koffietentje... mmmmiiiieeuuuuuuwwwhnnnn zo neergeploft en een overheerlijke prachtig fantischtisch lekkere koffieshake... wauw die maakt alles weer goed..
nog ff snel een pizza naar binnen gepropt en klaar voor de 11 uur durende trip naar Vientiane..
De bus was echt een pimp my bus waar je u tegen zegt.. overal gordijntjes een prachtige bed (hysterisch!!) en eten en water gratis... it's amazing.........dus niet..wat een armoe!! geen oog dicht gedaan en enorm gebroken met overal pijn de bus uitgevallen..we moeten d'r vanaf!!.
Rugzak weer op en op naar de volgende bus..3.5 uur naar Vang vieng. We zijn aangekomen en hebben wederom km gemaakt in de brandende bloedhete zweetopwekkende bal die aan de hemel staat..we hadden er de kracht ne meer voor!! maaarrrrrr........................................ons guesthouse is prachtig.. Joe de ierse eigenaar is hysterisch, het eten is super.. en de omgeving is onbeschrijflijk mooi....Dus de afgelopen busreizen zijn we weer vergeten en we gaan een paar dagen heerlijk genieten van deze omgeving.
dikke knuffels voor iedereen..
take care.. liefs ons..
-
18 November 2008 - 13:46
Dennis En Astrid:
Hallo reizigers,
wat leuk om jullie verhalen te lezen en de foto's daarbij. Zo kunnen we een beetje met jullie meeleven. Maar wat een verschil, hier is het grauw en regenachtig. Maar ja, wij hebben Sinterklaas nog ;-)
Heel veel plezier verder!!
Groetjes Dennis en Astrid -
19 November 2008 - 18:21
Marcel En Mariska:
Tjee wat een gereis, het lijkt wel of dat jullie heel Azie doorkruizen. Mooie foto's erg leuk om al beeldmateriaal te zien bij jullie verhalen. Vergeet niet om je heen te kijken, want zoals jullie schrijven en wij zien op de foto's moet het er wel mooi zijn. Geniet er van en wij zetten jullie schoen wel in Nederland voor sinterklaas. -
19 November 2008 - 19:14
Geertje:
Ai ai!
Doe maar even rustig. Sta stil en geniet! Laat je lichaam even relaxen...
Liefs,
Geertje -
20 November 2008 - 11:48
Mies, Nicole En Tygo:
Leuk om jullie zo te volgen. Geniet er nog van!!!!
Liefs van ons -
20 November 2008 - 21:02
Helma:
bah wat zijn dat? ratten op een stokkie??
busje in, busje uit. poeh. ik wordt er al moe van als ik het lees. knap werk hoor. gr uit hoogland
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
